Całkiem rozbudowany kompleks SPA ciechocińskiej kliniki uzdrowiskowej, udostępniany także gościom z zewnątrz. Do wyboru są w sumie 3 baseny: niewielki zewnętrzny, nastawiony na wodną gimnastykę solankowy oraz główny, w którym można rekreacyjnie popływać i oddać się rozmaitym masażom. Ofertę ośrodka uzupełniają m.in. sauny, solna grota inhalacyjna oraz siłownia.
Jeden z najpiękniejszych zabytków uzdrowiskowej zabudowy w Ciechocinku. Łazienki nr 4 choć od zawsze przeznaczone dla kuracjuszy, architektonicznie mogą kojarzyć się z dawnymi rezydencjami możnych arystokratów. Od początku XX w. doskonale zachowały się m.in. zdobione girlandami elewacje i pełen kunsztownych dekoracji hol. Dziś jest to Szpital Uzdrowiskowy nr 1.
Stylowa ozdoba przy wejściu do ParkuZdrojowego, a równocześnie ważna konstrukcja przemysłowa. Słynny “Grzybek”, zaprojektowany w 1926 r. przez J. Raczyńskiego, stanowi obudowę dla źródła nr 11, skąd wydobywana z podziemi solanka trafia ostatecznie do tężni. Część wody wydostaje się jednak na powierzchnię, co zapewnia okolicznym spacerowiczom zdrową inhalację.
Zespół czterech obiektów przeznaczonych do uprawiania szlachetnego, “białego sportu”. Każdy, oczywiście pełnowymiarowy kort, dysponuje systemem sztucznego oświetlenia. Podłoże? Ceglasta, czerwona mączka. W pomieszczeniach socjalnych, urządzonych w zabytkowej kręgielni, mieszczą się szatnie i wypożyczalnia sprzętu: rakiet, piłek i wyrzutnię do treningów.
Jeden z elementów oferty w ciechocińskim Szpitalu Uzdrowiskowym nr 4. Wprawdzie basen jest niewielki (13,5×6,7 m), to nie o zjeżdżalnie czy masujące dysze w tego typu obiektach chodzi. Głównym atutem są korzystnie wpływające na zdrowie i samopoczucie właściwości wodysolankowej wypełniającej nieckę. Dodatkowo przy basenie działają dwie sauny - parowa i fińska.
Obiekt sanatoryjny, dostępny również dla chętnych z zewnątrz - ale tylko przez 2-3 godzinki dziennie, od 18:00. Niecka, głęboka na 1,5 metra, ma 72 m² powierzchni. Przy takich wymiarach (12×6 m) basen przeznaczony jest przede wszystkim do ćwiczeń rehabilitacyjnych i pływania rekreacyjnego. Ruch i wysiłek wydatnie sprzyjają z leczniczych właściwości solanki.
Niezły pomysł na letni, romantyczny wieczór, dzięki wyrazistemu pięknu kujawskiejprzyrody. Od wielu lat pasażerów chętnych na podróż po największej polskiej rzece zabiera łódź “BAS”. Niewielka, biało-pomarańczowa, z gustownym baldachimem. W przyszłości, po poważnym rozbudowaniu prowizorycznej przystani na 710. kilometrze Wisły, takich jednostek będzie więcej.
Położony na skraju pięknego lasu - od niedawna również niedaleko ruchliwej autostrady - ośrodek jeździecki. Przyjazny początkującym, a także osobom niepełnosprawnym. Rancho “Pod Olszyną” posiada certyfikat kat. II, przyznawany przez Polski Związek Jeździecki. Dodatkowo gospodarze proponują przejażdżki bryczkami, konnymi tramwajami, kuligi i strzelnicę.
Jeden z najstarszych i najpiękniejszych zabytków w mieście, będący dumnym świadectwem długich tradycji miejscowego uzdrowiska. Pijalnia Wód Mineralnych w Ciechocinku została ukończona w 1881 roku, prace toczyły się podług projektu Edwarda Cichockiego. Drewniany budynek reprezentuje styl szwajcarski, jego wizytówką są bogato zdobione ażurową koronką elewacje.
Najpiękniejsza alejka spacerowa w mieście, od 1934 r. zachwycająca kolejnymi kolorowymi kompozycjami, układanymi z setek tysięcy najróżniejszych kwiatów. Misterny projekt takiego zaaranżowania zieleni to pomysł Zygmunta Hellwiga. Do barwnego pokazu swoje trzy grosze dorzuca multimedialna, dysponująca 64 dyszami i zaawansowanym oświetleniem fontanna windsorska.
Świetny i popularny teren do spacerów i rekreacji, zwłaszcza że jest niemal jednością z Parkiem Zdrowia, położonym po drugiej stronie Tężni nr 1. Są tu i piękne alejki ze zróżnicowaną szatą roślinną, i ogródek jordanowski z nowoczesnym placem zabaw, i rozmaite obiekty sportowe. Park Tężniowy utworzono w 1875 r., wcielając w życie rady dra Tytusa Chałubińskiego.
Tak naprawdę to rozbudowany kompleks sportowy, w którym park linowy stanowi bodaj największą atrakcję. Na specjalnych, kilkunastometrowych słupach przygotowano 3 trasy z wieloma przeszkodami i trudnymi wyzwaniami. Alternatywą są 3 przyjazne nowicjuszom ścianki wspinaczkowe. Uzupełnieniem oferty rekreacyjnej są 4 korty tenisowe z dwoma różnymi nawierzchniami.
Wyjątkowo wystawny biurowiec, wybudowany w 1910 r. wg projektu A.Mazurkiewicza. Piękny, neobarokowy budynek był również nowym mieszkaniem ówczesnego dyrektora zakładu zdrojowego. Dziś urzęduje tu administracja uzdrowiska w Ciechocinku. Sam obiekt przyciąga wzrok wieloma dekoracjami - od wydatnego dachu począwszy, przez okiennice i jońskie kolumny, aż po fasadę.
Jego istnienie i popularność pokazują, że często tam, gdzie powszechnie wydaje się, iż jest miejsce wyłącznie na cierpienie i żal, znajduje się również przestrzeń na wielką radość i zachwyt. Ogólno...
„Znów spotkały się cygańskie drogi, roztańczony kolorowy świat, nasze pieśni z serca wam dajemy, dla Cygana każdy jest jak brat” – brzmią słowa hymnu Międzynarodowego Festiwalu Piosenki i Kultury R...
Są oni nie tylko dobrzy w ćwiczeniach bojowych, wspinaniu się po drabinie, biegu z przeszkodami, czy walce z ogniem, ale i muzykowaniu. Strażacy zaskakują mieszkańców uzdrowiska i jego gości podcza...
Festiwal Operowo-Operetkowy sprawia, że Ciechocinek przez kilka wrześniowych dni oddycha najwspanialszą muzyką.Odbywa się w Teatrze Letnim (wówczas wstęp jest płatny) oraz w Muszli Koncertowej i Sa...
Festiwal Folkloru Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej (czerwiec) to niezwykle popularny i najstarszy w regionie festiwal folklorystyczny. Odbywa się od 1972 r. w Ciechocinku w Muszli Koncertowej, w Parku Zd...
Piesze wędrówki po okolicach Ciechocinka są jak klucze otwierające przed piechurami coraz to nowe horyzonty. W dodatku nikomu za nic nie trzeba płacić. Wystarczy tylko wyruszyć w drogę. Poznanie ma...
Ciechocinek i jego okolice wyśmienicie nadają się do uprawiania jazdy rowerowej, nawet przez mniej wprawnych rowerzystów. Teren jest lekko pofalowany i poza paroma wyjątkami, brak w nim większych p...
Gospodarstwo agroturystyczne, w którym bardzo istotne jest funkcjonowanie ośrodka jeździeckiego. Nauka podstaw (m.in. na lonży i po maneżu) oraz przeznaczone dla bardziej zaawansowanych terenowe jazdy, oferowane przez Stajnię Pod Tężniami, zapewniają niepowtarzalne wrażenia - zarówno dzięki znacznej liczbie koni, jak też malowniczym krajobrazom nad Wisłą.
Ogólnodostępna część wojskowego ośrodka uzdrowiskowo-rehabilitacyjnego. Wizyta tutaj pozwala zrelaksować się w miłej atmosferze lub popływać z bardziej sportowym zacięciem. Basen rehabilitacyjno-szkoleniowy jest wyposażony w szereg urządzeń do hydromasażu, można też skorzystać z jacuzzi, łaźni i sauny. Z kolei część sportowa ma 20m długości i 4 wydzielone tory.
Wszechstronnie wyposażony obiekt przeznaczony do krzewienia kultury fizycznej. Hala o wymiarach 44×27m może służyć miłośnikom siatkówki, szczypiorniaka, koszykówki, futsalu, tenisa stołowego, badmintona i tenisa ziemnego. Działa również siłownia, szatnie i zaplecze sanitarne. W trakcie roku szkolnego, w godzinach 8-16 hala służy przede wszystkim uczniom.
Najciekawsza architektonicznie część uzdrowiskowego zespołu zakładów przyrodoleczniczych, dziś funkcjonująca jako elegancki hotel SPA. Piękny neoromański kompleks z elementami klasycyzmu, wybudowany w latach 1910-12, swoim wyglądem przypomina poznański Zamek Cesarski. Uwagę przyciągają ryzality, na rogach zwieńczone blankami, a w centrum trójkątnym szczytem.
Świątynia katolicka w stylu neogotyckim, wybudowana na przełomie XIX i XX stulecia. Zastąpiła niewielką kaplicę w Parku Zdrojowym, która spłonęła w pożarze hali spacerowej. Kościół poważnie ucierpiał w trakcie obu wojen światowych, a w latach 1984-89 został znacznie powiększony. Wyróżnia się marmurowymi ołtarzami i amboną, galerią i filarami z metalu.
Rezydencja głowy państwa, wybudowana w połowie lat ‘30 XX stulecia niedługo po pobycie Ignacego Mościckiego w uzdrowisku. Ironicznym zrządzeniem losu przeważającą większość czasu stał pusty, wysocy urzędnicy państwowi rzadko się tu zatrzymywali. Neoklasycystyczny dworek niszczał, aż do rewitalizacji w latach 2002-03. Otworzono tu też małe muzeum.
Zabytkowa świątynia kultury, wzniesiona oryginalnie wyłącznie z drewna w 1891 roku. Secesyjny obiekt, jeden z trzech takich na kontynencie, miał pierwotnie 6 lóż z 240 miejscami, jednak już po dekadzie teatr trzeba było znacznie rozbudować. Repertuar tworzyły głównie komedie, operetki i opery. Ciechocińska scena ożyła ponownie w 1998 r. i ma się bardzo dobrze.
Unikat w skali europejskiej, a nawet światowej. Prawosławną świątynię w stylu zauralskim zbudowano w 1894 r. Przy stawianiu zabytku nie użyto ani jednego gwoździa. Cerkiew wzniesiono na planie prostokąta, ma 3 części - kruchtę, dla wiernych i ołtarzową, oddzieloną imponującym ikonostasem. Godna uwagi jest rozbudowana ornamentyka, zwłaszcza przy oknach.
Piękna ozdoba Parku Tężniowego, jedna z wizytówek uzdrowiska w Ciechocinku. Zaprojektowany przez Zygmunta Hellwiga kwietnik powstał w 1934 r. - czasomierz działa dzięki mechanizmowi zbudowanemu przez inż. J.Hibnera, ukrytemu pod ziemnym nasypem. Zegar jest częścią projektu stworzenia miasta-ogrodu, w ramach którego powstały też wielkie kwiatowe dywany.
Główny, największy (19 ha powierzchni) i niebywale piękny park w uzdrowisku. Został założony w latach ‘70 XIX stulecia. Zapewnia szeroką paletę opcji na wypoczynek: od spacerów po urokliwych alejkach i podziwiania niezwykłej roślinności oraz małej architektury, przez korzystanie z uroków Pijalni Wód Mineralnych i stylowej muszli koncertowej, aż po grę w tenisa.
Zabytkowy obiekt uzdrowiskowy, wybudowany w 1830 r. w stylistyce klasycystycznej. Aktualnie dużą jego część stanowi muzeum, gdzie interesujące eksponaty prezentują dawne sposoby warzenia soli i historię rozwoju kujawskiego kurortu. Co więcej w warzelni wciąż trwa produkcja soli spożywczej oraz wykazujących lecznicze właściwości ciechocińskiego ługi i szlamu.
Zabytkowy kompleks trzech wielkich, drewnianych tężni w których odparowuje się solankę. Miejscowe źródła miały zrekompensować Polsce stratę kopalni w Bochni i Wieliczce, zagarniętych w I rozbiorze przez Austrię, jednak budowa tężni rozpoczęła się dopiero w 1824 roku. Każda ma niemal 16m wysokości, razem ponad 1740m długości, wspiera je ok. 7tys. dębowych pali.
