Pijalnia Wód Mineralnych

Architektoniczna perełka z końcówki XIX wieku, stylowy zabytek z czasów najintensywniejszego rozwoju uzdrowiska. A także jeden z najstarszych budynków w całym dzisiejszym Ciechocinku - drewniana pijalnia leczniczych wód mineralnych wyrosła w środku Parku Zdrojowego w latach 1880-81.

Projektantem pięknej “Kursaal”, służącej początkowo jako hala spacerowa z salą balową i czytelnią, był Edward Cichocki. Uroczy obiekt utrzymany jest w stylu szwajcarskim, co nie zmieniło się nawet po zakrojonej na dość szeroką skalę przebudowie w dwudziestoleciu międzywojennym. Tym, co przyciąga uwagę już w pierwszym rzucie oka, jest bogato zdobiona elewacja. Szczególnie efektowna jest wycięta w drewnie ażurowa koronka.

Dziś w ciechocińskiej Pijalni Wód Mineralnych mieszczą się m.in. mini-galeria obrazów, klimatyczna kawiarenka, sklepik z produktami uzdrowiskowo-leczniczymi (np. produkowane wyłącznie z naturalnych składników kosmetyki) i sala koncertowa. Rzecz jasna można tutaj - za drobną opłatą - skosztować solanek i innych zdrojów, stanowiących największe bogactwo miasta.

Za kubek wody uzdrowiskowej trzeba zapłacić ok. 2,5 zł.

Jeden z najstarszych i najpiękniejszych zabytków w mieście, będący dumnym świadectwem długich tradycji miejscowego uzdrowiska. Pijalnia Wód Mineralnych w Ciechocinku została ukończona w 1881 roku, prace toczyły się podług projektu Edwarda Cichockiego. Drewniany budynek reprezentuje styl szwajcarski, jego wizytówką są bogato zdobione ażurową koronką elewacje.